|
„Utonięcia”
Utonięcie według definicji to uduszenie z powodu zalewnia wodą dróg oddechowych.
I) Mechanizm tonięcia:
- Wstrzymanie oddechu. Na początku poszkodowany broni się przed zalanie wodą poprzez wstrzymanie oddechu.
Trwa to do momentu, gdy gromadzący się w jego organizmie dwutlenek węgla osiągnie taki poziom, że pobudzi ośrodek
oddechowy
i nastąpi wznowienie oddychania niezależnie od woli poszkodowanego.
- Rozpoczęcie oddychania. Ponieważ woda może zalewać jamę ustną i dalej przedostawać się do dróg oddechowych
tonący broni się przed tym i zaczyna
ją połykać. Trwa to do momentu, gdy żołądek będzie całkowicie wypełniony
i odruchowo dojedzie do wymiotów.
- Napływ wody do dróg oddechowych. Doprowadza do odruchowego kurczu krtani, jednak pogłębiające się
niedotlenienie poszkodowanego, (który nie oddycha) doprowadza do utraty świadomości, otwarcia obkurczonej krtani
i swobodnego przedostania się wody do płuc.
II) Skutki tonięcia:
- Tonięcie w wodzie słodkiej. Woda słodka w porównaniu z krwią ma niższe stężenie jonów i dostając się do płuc
jest wchłaniana do naczyń włosowatych krążenia płucnego na zasadzie wyrównania ciśnień. Dostając się do krwi powoduje
rozpad czerwonych krwinek i uwalnianie z nich potasu, stąd ryzyko migotania komór serca.
Tak więc przy tonięciu w wodzie słodkiej w płucach nie ma wody, ponieważ cała przenika do układu krążenia!
- Tonięcie w wodzie słonej. Woda słona w porównaniu z krwią ma wyższe stężenie jonów, co powoduje napływanie
wody z naczyń krwionośnych płuc do pęcherzyków płucnych na zasadzie wyrównywania ciśnień, wywołując obrzęk płuc.
Mieszanie jej z naturalną zawartością pęcherzyków płucnych (np. surfaktantem) prowadzi do powstania piany, której nie da
się usunąć z płuc bez użycia ssaka.
III) Postępowanie:
- Rozpoczynamy od stabilizacji kręgosłupa szyjnego, połączonego z równoczesnym udrożnieniem dróg oddechowych.
Szczególnie jest to istotne w przypadku podejrzenia skoku do płytkiej wody!!!..
- Sprawdzenie przytomności poszkodowanego (potrząśnij za ramiona i spytaj czy wszystko w porządku)
- Nawet jeśli poszkodowany jest przytomny, należy cały czas (do momentu dowiezienia do szpitala) stabilizować
kręgosłup szyjny!
- Wezwanie pomocy
- Udrożnienie dróg oddechowych nieprzytomnego. Należy oczyścić jamę ustną z zanieczyszczeń (rośliny, wymiociny).
Nigdy jednak nie należy kierować głowy na bok (ryzyko uszkodzenia rdzenia kręgowego!). Z tego samego powodu udrażniając
drogi oddechowy nie odchyla się głowy poszkodowanego ku tyłowi, tylko unosi się żuchwę
- Sprawdzenie oddechu (10 sekund obserwacji klatki piersiowej i słuchania nad ustami poszkodowanego)
- Przy braku oddechu – 5 wdechów ratowniczych
- Jeżeli istnieje podejrzenie aspiracji ciała obcego do dróg oddechowych można wykonać 5 uciśnięć na nadbrzusze
w kierunku do mostka
- Rozpoczęcie resuscytacji
Uwaga!!!.. Nawet, jeśli poszkodowany prezentuje objawy śmierci klinicznej i ma obniżoną temperaturę ciała nie
należy odstępować od jego ratowania!!! Hipotermia daje większe szanse na przeżycie! Konieczne jest także
ogrzanie poszkodowanego.
|
|