[Rozmiar: 51131 bajtów]

Powrót
Święty Florian
Aktualności
MDP
Galeria zdjęć
PIERWSZA POMOC
Ciekawostki
Ogłoszenia
Kontakt
„Rany i Krwotoki”

I) Rana
Ranami nazywamy uraz mechaniczny, powodujący uszkodzenie bądź przerwanie ciągłości skóry i/lub tkanek leżących pod nią. Dzielimy je na zamknięte i otwarte.
  1. Rana zamknięta
  2. Jest to uszkodzenie głębszych warstw skóry i/lub tkanek leżących głębiej z zachowaniem ciągłości warstwy powierzchownej. Taki rodzaj urazu najczęściej powstaje w wyniku uderzenia tępym przedmiotem. Głęboko w skórze z uszkodzonych naczyń wydostaje się krew i powstaje tzw. siniak.
    1. Objawy:
      • powierzchnia skóry nienaruszona, ale ze zmienionym zabarwieniem (ciemno-niebieskie, fioletowe)
      • obrzęk
      • ból
      • jeśli doszło do uszkodzenia dużego naczynia, może powstać krwiak(najczęściej towarzyszy on złamaniom)
    2. Postępowanie:
      • Przy niewielkich obrażeniach – brak specjalnego postępowania.
    3. Gdy powstaje obrzęk:
      • ucisnąć i schłodzić uszkodzone miejsce (przyłożyć lód lub polewać zimną wodą).
        Takie postępowanie powoduje obkurczenie naczyń i zmniejszenie krwawienia
      • unieść uszkodzoną część ciała (kończynę); zmniejsza to dopływu krwi i tym samym narastanie obrzęku
      • unieruchomić(zmniejsza to krwawienie i ból)

  3. Rana otwarta
  4. Rana otwarta to taka, w której ma miejsce przerwanie ciągłości skóry, co sprzyja
    zabrudzeniu i zakażeniu rany oraz krwawieniu.
    1. Postępowanie:
      • gdy występuje krwawienie – tamować przez przyłożenie jałowego opatrunku bezpośrednio na ranę i uciśnięciu go
      • unieruchomienie uszkodzonej części ciała (kończyny) – zmniejsz to krwawienie i ból
      • zabezpieczenie oderwanych lub amputowanych części ciała. Nieoderwane do końca części ciała należy przyłożyć w swoje oryginalne miejsce i przybandażować.
        Amputowane – zabezpieczyć w jałowej gazie i przetransportować w wilgoci i chłodzie z chorym do szpitala (UWAGA!!! NIGDY NIE ZAMRAŻAĆ!!!)
      • jeżeli w ranie widoczne są narządy wewnętrzne, np. jelita, nie wolno odprowadzać ich do jamy brzusznej, możne jedynie przykryć je jałową, wilgotną gazą
      • jeżeli w ranie widoczne są wbite w nią ciała obce, np. pręt, nóż itp. to nie wolno ich wyjmować – ryzyko masywnego krwotoku!!!
II) Krwotok
Dzielimy go na zewnętrzny i wewnętrzny. Jeśli nie zostanie zatamowany, może dojść do znacznej utraty krwi co w konsekwencji najczęściej prowadzi do rozwinięcia wstrząsu hipowolemicznego.
  1. Krwotok zewnętrzny
  2. Nie ma trudności w jego rozpoznawaniu, widać wypływającą z rany krew.
    1. Postępowanie:
      • ocena stanu poszkodowanego: świadomości, oddechu, tętna
      • wezwanie pomocy
      • nałożenie jałowego opatrunku i uciśnięcie miejsca krwawienia
      • umocowanie opatrunku bandażem; kontynuować ucisk do ustania krwawienia.
        Taki opatrunek nazywamy opatrunkiem uciskowym (nie mylić z opaską uciskową!!!)
      • jeśli opatrunek przesiąka krwią – dołożyć kolejne warstwy nie zdejmując
        starego i nie zwalniając ucisku
      • jeśli krwawienie nadal nie ustaje, unieść krwawiącą kończynę nie zwalniając ucisku
      • unieruchomić krwawiącą kończynę
      • jeśli powyższe metody zawodzą – zastosować ucisk na tętnice powyżej miejsca krwawienia (tętnica ramienna poniżej dołu pachowego na kończynie górnej albo tętnica udowa w pachwinie na kończynie dolnej)
      • w ostateczności stosować opaskę uciskową; powinna być stosowana raczej w bardzo ciężkich urazach jak amputacje lub zmiażdżenia
    2. Użycie opaski uciskowej nie jest zbyt bezpieczne; potencjalne powikłania:
      • uszkodzenie nerwów, mięśni bądź naczyń krwionośnych (głównie przy stosowaniu zbyt wąskiej opaski!!!)
      • martwicy tkanek położonych obwodowo od opaski (gdy założona jest zbyt
        długo i dojdzie do niedokrwienia)
    3. Zakładając opaskę należy pamiętać, że:
      • nie wolno zakładać jej na kończynach poniżej łokci lub kolan oraz nigdy nie na tułowiu
      • należy stosować szeroki bandaż albo podłożyć pod wąski szeroki opatrunek (aby powierzchnia ucisku była jak największa)
      • nie należy poluźniać raz założonej opaski uciskowej
      • opaska musi być widoczna przez cały czas, nie wolno jej przykrywać
      • należy opisać opaskę hasłem “opaska uciskowa” oraz godziną jej założenia
    4. Technika zakładania opaski uciskowej:
      • powyżej miejsca krwawienia ratownik kilkukrotnie owija kończynę szerokim bandażem
      • końce bandaża wiąże tak, aby można było włożyć w węzeł
        kawałek drewna (np. gałąź, kij)
      • umocowuje w węźle gałąź/kij i obraca nią tak długo, aż krwawienie ustąpi
      • końce kija/gałęzi przymocowuje tak, aby nie doszło do jego poluźnienia
        (i tym samym do ponownego krwawienia!!!)
      • opisuje opaskę uciskową

  3. Krwotok wewnętrzny
  4. W przeciwieństwie do krwotoku zewnętrznego, nie ma miejsca wypływ krwi z rany na zewnątrz ciała.
    1. Rozpoznanie:
      Na podstawie objawów mogących świadczyć o krwotoku:
      • zmiana zabarwienia skóry (ciemnoniebieskie-fioletowe), zwane potocznie “siniakiem”
      • wymiotowanie krwią bądź oddawanie smolistych stolców to często objaw krwawienia
        z wrzodu żołądka lub dwunastnicy
      • oddawanie stolca podbarwionego krwią – krwawienie z końcowego odcinka przewodu pokarmowego
      • oddawanie moczu podbarwionego krwią – krwawienie z układu moczowego
      • wykrztuszanie wydzieliny podbarwionej krwią lub krwi – krwawienie z płuc
      • powiększenie się obwodu brzucha, zasinienie pod którymś z łuków
        żebrowych – krwawienie z narządów jamy brzusznej (wątroby, śledziony)
      • krwawienie towarzyszące złamaniom zamkniętym; może towarzyszyć temu obrzęk, zasinienie, zwiększone ocieplenie
    2. Postępowanie:
      Na podstawie objawów mogących świadczyć o krwotoku:
      • ocena stanu poszkodowanego – świadomości, oddechu, tętna
      • wezwanie pomocy
      • zbadanie poszkodowanego i ustalenie rozpoznania
      • przy krwawieniu wewnątrz kończyn – unieruchomienie
      • ułożenie poszkodowanego w pozycji przeciwwstrząsowej (z lekko uniesionymi kończynami dolnymi)
      • okrycie poszkodowanego
      • okresowa kontrola parametrów życiowych
      • !!NIE!! podawać poszkodowanemu niczego doustnie

  5. Krwawienie z nosa
    1. Przyczyny:
      • urazy twarzoczaszki
      • choroby krwi, np. hemofilia
      • nadciśnienie tętnicze
      • zapalenie zatok obocznych nosa
      • infekcje górnych dróg oddechowych
      • zamieniona śluzówka (np. w zbyt częstym używaniu kropli do nosa!!!)
    2. Postępowanie:
      • przy podejrzeniu złamaniu podstawy czaszki (w wywiadzie uraz głowy, widoczny wypływ krwi z uszu i nosa) należy unieruchomić głowę i przykryć miejsce krwawienia (nos, uszy) jałowym opatrunkiem, bez ucisku. Nie tamować wypływu krwi i płynu mózgowo-rdzeniowego.
      • gdy nie podejrzewamy urazu czaszki:
        1. poszkodowany nieprzytomny:
          • wezwać pomoc
          • udrożnić drogi oddechowe
          • skontrolować zawartość jamy ustnej (krew może spływać po tylnej ścianie gardła)
          • stosować ucisk na skrzydełka nosa do ustania krwawienia
          • sprawdzać oddech i krążenie
        2. poszkodowany przytomny:
          • posadzić poszkodowanego, uspokoić go, pochylić do przodu (aby poszkodowany nie połykał bądź nie zakrztusił się krwią)
          • stosować ucisk na skrzydełka nosa do ustania krwawienia
          • przyłożyć zimny opatrunek (lód) bezpośrednio na nos i na szyję w miejscu przebiegu dużych naczyń

Artykuł stworzony przy pomocy i uprzejmości "pierwszapomoc.com"





©Copyright 2011-2024, Zaprojektowane i stworzone by Marcin Wolski ♠ Wszelkie Prawa Autorskie zastrzeżone.